بخش هایی از متن کتاب: اینهمه فریاد و هی های مولوی بر سر چیست!؟ چه دردی در انسان دیده است که اینگونه از عمق جانش فریاد برمی‏آورد؟ در کار او چنان جدّیتی دیده می‏شود که گوئی «بیخودانه» دارد در کوچه‏های بلخ می‏دود و فریاد سر می‏دهد که «ای آدمیزادگان، چرا خفته‏اید! مگر نمی‏بینید که خانه و هستی‏تان دارد در آتش می‏سوزد! مگر نمی‏بینید که زندگی‏تان دارد در رنج و ادبار می‏گذرد و تباه می‏شود!؟ این چه خواب سنگینی است که شما را در خود فرو برده است!؟ مگر فریاد مرا نمی‏شنوید!؟ پس چرا بیدار نمی‏شوید!؟» مولوی تمام توان خود را به کار گرفته است تا بلکه به طریقی ما را بیدار کند و به حرکت وادارد. گاهی فریاد می‏زند؛ گاهی التماس می‏کند؛ گاهی دعا می‏کند؛ گاهی اندرز می‏دهد؛ گاهی حتی ناسزا می‏گوید تا شاید ما را از این خواب سنگین، از خواب مرگ بیدار کند و متوجه‌ی وخامت مسأله‌ی خانمانسوز «نفس» گرداند. این کتاب گویا را می توانید در ادامه دانلود کنید.

کمال ‌الدین علی محتشم کاشانی دارای لقب شمس الشعرای کاشانی شاعر ایرانی در آغاز سده ده هجری و هم دوره با پادشاهی شاه طهماسب صفوی در کاشان زاده شد، بیشتر دوران‌زندگی خود را در این شهر گذراند و در همین شهر هم در ربیع‌الاول سال ۹۹۶ هجری درگذشت و محل دفن او بعدها مورداحترام مردم قرار گرفت. نام پدرش خواجه میراحمد بود. کمال الدین در نوجوانی به مطالعه علوم دینی و ادبی‌معمول زمان خود پرداخت و اشعار شعرای قدیمی ایران را به دقت مورد بررسی قرارداد. شعرهای او درباره رنج و درد امامان شیعه است و بیشتر جنبه ایدئولوژیک برای پادشاهی صفویان را داشت. محتشم کاشانی نام‌آورترین شاعر مدیحه‌ سرای شیعه میباشد. وی با سرودن دوازده بند در مرثیه شهدای کربلا که بند اول ترکیب بند وی با بیت “باز این چه شورش است؟ که در خلق عالم است ……باز این چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است؟” شروع میشود در میان هواداران شیعه جایگاه ویژه‌ ای دارد. شاعران بسیاری پس از محتشم تا کنون از ترکیب‌بند یادشده در شعرها و نوحه‌هایشان سود برده‌اند. محتشم کاشانی اشعار و حکایاتی به نظم و نثر در باب شاهدبازی دارد که در رساله جلالیه جمع آوری شده و از ۶۴ غزل و شأن نزول هر غزل و شرح اشعار به نثر تشکیل می‌شود.

دانلود در ادامه مطلب......